Category Biznes

Reklama jest płatną i bezosobową formą oddziaływania tych, którzy oferują towary lub usługi, na motywy i postępowanie potencjalnych nabywców. Odpłatność pozwala odróżnić reklamę od innych form informacji oraz publikacji nieraz inspirowanych przez nadawcę, lecz nie opłacanych przez niego, i jest zarazem czynnikiem, który powoduje u nadawcy reklamy powstawanie kosztów. Bezosobowa forma oddziaływania oznacza, że adresatem reklamy nie jest ściśle zdefiniowana osoba i człowiek nie prowadzi osobiście działań nakłaniających konkretnego nabywcę do określonego postępowania. Reklama powinna kierować uwagę na produkty i usługi, wzbudzać potrzeby i pozyskiwać klientów. Wynika z tego podstawowe zadanie reklamy, którym jest poinformowanie potencjalnych odbiorców o produkcie lub usłudze, wywołanie zainteresowania towarem oraz skłonienie do podjęcia decyzji zgodnie z zamiarem nadawcy reklamy. Konsekwencją tego powinno być zaakceptowanie towaru i doprowadzenie do jego zakupu. Cele reklamy mogą na przykład dotyczyć podtrzymania sprzedaży produktów znajdujących się na rynku, pozyskania nowych klientów i segmentów rynku, polepszenia opinii nabywców o produkcie, wspierania nowych produktów wchodzących na rynek, wylansowania lub utrwalenia marki na rynku. Ostatecznie powinno dojść do osiągnięcia zasadniczego celu reklamy, jakim jest intensyfikacja sprzedaży, wzrost obrotu i zysku przedsiębiorstwa.

Badanie pracy jest dziedziną praktycznego zastosowania zasad i metod nauk o pracy, czyli nauk ergologicznych. Obejmuje ono trzy zasadnicze dziedziny: kwalifikowanie pracy, badanie metod pracy oraz mierzenie pracy. Mierzenie pracy zostanie szerzej przedstawione w punkcie omawiającym podstawowe techniki organizatorskie.

Z procesem kierowania wiążą się funkcje kierownicze charakteryzujące określony porządek w działaniu, na który składa się: planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrola. Planowanie polega na przewidywaniu przyszłego układu warunków i środków działania. Na tej podstawie precyzuje się cele i treść zadań oraz formy i sposób ich wykonania. Planowanie w tym znaczeniu występuje na każdym szczeblu kierowania.

Dobór miejsca wykonywania działalności gospodarczej zależy głównie od charakteru tej działalności. Najwięcej uwagi i starań należy poświęcić dobraniu miejsca na obiekty produkcyjne, gdyż ich wielkość, usytuowanie i wyposażenie związane są ściśle z rozmiarami i rodzajem produkcji. Nie bez znaczenia jest tu przebieg procesu technologicznego i przyjęty system organizacji produkcji. W doborze rodzaju i liczby pomieszczeń na działalność produkcyjną niezbędne jest zasięgnięcie rady i opinii specjalistów inżynierów i organizatorów z danej dziedziny produkcji, zwłaszcza kiedy projektuje się produkcję na większą skalę. Stosunkowo najmniej trudności i kosztów przysporzy wynajęcie lub kupno nieczynnych hal i pomieszczeń produkcyjnych lub innych, które można względnie łatwo zaadaptować do projektowanej produkcji. Znacznie droższa, bardziej pracochłonna i uciążliwa oraz wymagająca dłuższego czasu jest budowa nowych pomieszczeń.

Dobór środków reklamy, zależny w głównej mierze od produktu i segmentu rynku, ulega zmianie, zmienne są bowiem potrzeby nabywców, ich postawy oraz zdolność produktu do zaspokajania potrzeb. Czynniki te wpływają na treść przekazywanych informacji i dobór środków reklamy w konkretnej sytuacji, gdyż celem tych środków nie jest eksponowanie oferty przedsiębiorstwa w ogóle, lecz umacnianie pozycji przedsiębiorstwa w konkretnym środowisku i układzie konkurencyjnym. Istotnym czynnikiem doboru środków reklamy są sposoby i formy przekazywania informacji reklamowych zwracających w najwyższym stopniu uwagę potencjalnych nabywców na oferowany produkt. Należy wobec tego poznać stosunek konsumentów do różnych środków reklamy oraz zdolność postrzegania informacji przekazywanej za pośrednictwem poszczególnych rodzajów środków, gdyż w interesie reklamującego jest optymalny zasięg oddziaływania i skuteczność stosowanych środków reklamy.

Kandydatów na kierownicze stanowiska w przedsiębiorstwie można wybierać spośród ludzi zatrudnionych w danym przedsiębiorstwie lub szukać wśród osób spoza przedsiębiorstwa. Na stanowiska kierownicze niższego szczebla typuje się zwykle osoby zatrudnione już w przedsiębiorstwie, które kierownictwu przedsiębiorstwa są dobrze znane. Następuje to w drodze awansu lub przesunięć kadrowych. Ma to zasadnicze znaczenie dla prowadzonej przez firmę polityki awansowania i stwarza właściwy klimat i atmosferę wśród załogi. Na wyższe stanowiska kierownicze można awansować również własnych pracowników, lecz bardzo często sięga się do kandydatów spoza przedsiębiorstwa. Jednym ze sposobów doboru kadry, najczęściej na wyższe stanowiska kierownicze, jest konkurs. Może to być konkurs zamknięty do określonej grupy osób, np. dla zatrudnionych w danym przedsiębiorstwie, koncernie, holdingu, lecz częściej jest to konkurs otwarty, w którym udział mogą brać wszystkie osoby odpowiadające określonym kwalifikacjom i innym wymaganiom. Kandydata wybiera komisja konkursowa, składająca się ze specjalistów zarówno z przedsiębiorstwa, jak i z zewnątrz, np. z instytutów, organizacji, wyższych uczelni.

W praktycznym działaniu oznacza to na przykład osiągnięcie największej ilości produkcji odpowiedniej jakości przy niezmienionej liczbie zatrudnionych, ilości surowców i materiałów oraz stojących do dyspozycji maszyn. Oznacza to również osiągnięcie zaplanowanej produkcji, a więc z góry określonej korzyści, przy najoszczędniejszym wydatkowaniu siły ludzkiej, surowców, materiałów, energii i innych czynników produkcji.

Działalność gospodarcza w mniejszym zakresie nie wymaga pomieszczeń wolno stojących, lecz może być prowadzona w budynkach mieszkalnych, biurowych itp. Pomieszczenia przeznaczone na działalność gospodarczą, w których znajdują się na przykład sklepy, magazyny, warsztaty, punkty usługowe, określa się jako lokale użytkowe. Lokale użytkowe mogą się mieścić w różnego rodzaju budynkach:

Ponadto Minister Finansów sprawuje nadzór nad izbami i urzędami skarbowymi, będącymi terenowymi agendami Ministerstwa Finansów. Ministrowi podlega 49 izb skarbowych i ponad 300 urzędów skarbowych.

Praca może odbywać się w sposób zorganizowany lub niezor- ganizowany. Praca zorganizowana odbywa się zgodnie z określonymi zasadami i metodami, które powodują racjonalne zespolenie czynników pracy oraz wpływają pozytywnie na ukształtowanie się stosunków między uczestnikami procesu pracy. Praca zorganizowana uwzględnia właściwe przygotowanie i rozmieszczenie pracowników, stworzenie należytych warunków miejsca pracy, racjonalne sposoby wykonywania pracy oraz należyty dobór i doskonalenie wyposażenia technicznego. Wpływa ona także na uzyskanie większej sprawności ludzkiego działania, wyrażającej się w podnoszeniu wydajności pracy dzięki zmniejszeniu wydatkowania czasu pracy na jednostkę wyrobu.

Źródła konfliktów są bardzo różne. Konflikty wynikają często z niewłaściwego podziału obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności osób zatrudnionych na różnych stanowiskach, niewłaściwych systemów i zasad wynagrodzeń, niewłaściwego stylu kierowania. Istnienie grup nieformalnych w zakładzie pracy, walczących między sobą o przywilej i wpływ na funkcjonowanie organizacji, to również istotne źródło konfliktów. Często do konfliktów dochodzi na tle urażonych ambicji, zawiści, nieprzestrzegania obowiązujących przepisów itp.

Racjonalna organizacja pracy własnej kierownika jest ważnym czynnikiem sprawności działania jednostki organizacyjnej, którą kieruje. Kierownik powinien wypracować taki sposób pracy podległego mu personelu, który sprzyja podnoszeniu sprawności i wydajności pracy. Kierownik wykonując swe zadania powinien rozwiązywać osobiście tylko te problemy, których nie mogą rozwiązać jego podwładni. Dlatego racjonalna organizacja pracy własnej kierownika zakłada, że kierownik powinien zajmować się tylko najważniejszymi sprawami związanymi z działalnością kierowanego przez niego zespołu.

Kontrola wykonywana jest przez każdy organ władzy i administracji państwowej oraz terenowe organy administracji rządowej w ramach ich działalności podstawowej. Specyficzną w tym zakresie rolę odgrywają Sejm i Senat, jako organy przedstawicielskie. Sejm sprawuje kontrolę nad działalnością innych organów administracji państwowej, a do form tej kontroli należy na przykład rozpatrywanie spraw przez komisje sejmowe, określanie podstawowych kierunków działalności państwa i kontrola ich realizacji, debata sejmowa, rozpatrywanie sprawozdań, interpelacje poselskie i inne. Senat, poprzez swe komisje, rozpatruje ustawy uchwalone przez Sejm i zajmuje w stosunku do nich stanowisko, na posiedzeniach plenarnych określa swe zdanie w rozpatrywanych sprawach oraz wnosi interpelacje i zapytania. Senatorowie mają prawo podejmować interwencje na rzecz wyborców.

Organizacja komórki reklamy w przedsiębiorstwie wiąże się z jego charakterem i wielkością, rodzajem produkcji, wielkością obrotu, organizacją służby marketingowej i współpracą z firmami zajmującymi się zawodowo reklamą. W dużych przedsiębiorstwach, o bardzo szerokim zasięgu i znacznej intensywności reklamy oraz prowadzących działalność reklamową we własnym zakresie, komórka reklamy może być zorganizowana w formie wydzielonego biura lub wydziału, w przedsiębiorstwach mniejszych stanowi zwykle komórkę organizacyjnie podporządkowaną służbie marketingowej.