Działalność gospodarcza w mniejszym zakresie nie wymaga pomieszczeń wolno stojących, lecz może być prowadzona w budynkach mieszkalnych, biurowych itp. Pomieszczenia przeznaczone na działalność gospodarczą, w których znajdują się na przykład sklepy, magazyny, warsztaty, punkty usługowe, określa się jako lokale użytkowe. Lokale użytkowe mogą się mieścić w różnego rodzaju budynkach:
– w domach stanowiących własność komunalną, którymi zarządzają gminy,
– w domach będących własnością spółdzielni mieszkaniowej,
– w domach wielomieszkaniowych stanowiących własność prywatną, zarządzanych przez właścicieli,
– w domach będących własnością osobistą lub rodziny, np. domach jednorodzinnych, lokalach własnościowych w domach wielo- mieszkalnych.
To rozróżnienie jest istotne dla sposobu pozyskiwania lokalu. Lokal znajdujący się w domu komunalnym przyznawany jest najczęściej w formie przetargu, temu kto zaoferuje najwyższy czynsz. O wynajęciu lokalu w budynku spółdzielczym decyduje w zasadzie zarząd spółdzielni, chociaż i tu może być stosowany przetarg. W pozostałych budynkach o wynajęciu lokalu użytkowego decyduje właściciel, który sam wybiera użytkownika.
Użytkownik lokalu zawiera umowę najmu z właścicielem budynku. W umowie tej, oprócz innych ustaleń, określa się wysokość czynszu i sposób jego płacenia (np. z góry, z dołu, co miesiąc lub kwartał) oraz sprawę aktualizacji czynszu i terminu wypowiedzenia umowy. Czynsz za lokal użytkowy może być ustalany dowolnie w drodze umowy, gdyż nie obowiązują tu żadne górne granice, jak za lokale mieszkaniowe.
Leave a reply