Monthly Archives Listopad 2015

Dobór środków reklamy, zależny w głównej mierze od produktu i segmentu rynku, ulega zmianie, zmienne są bowiem potrzeby nabywców, ich postawy oraz zdolność produktu do zaspokajania potrzeb. Czynniki te wpływają na treść przekazywanych informacji i dobór środków reklamy w konkretnej sytuacji, gdyż celem tych środków nie jest eksponowanie oferty przedsiębiorstwa w ogóle, lecz umacnianie pozycji przedsiębiorstwa w konkretnym środowisku i układzie konkurencyjnym. Istotnym czynnikiem doboru środków reklamy są sposoby i formy przekazywania informacji reklamowych zwracających w najwyższym stopniu uwagę potencjalnych nabywców na oferowany produkt. Należy wobec tego poznać stosunek konsumentów do różnych środków reklamy oraz zdolność postrzegania informacji przekazywanej za pośrednictwem poszczególnych rodzajów środków, gdyż w interesie reklamującego jest optymalny zasięg oddziaływania i skuteczność stosowanych środków reklamy.

Kandydatów na kierownicze stanowiska w przedsiębiorstwie można wybierać spośród ludzi zatrudnionych w danym przedsiębiorstwie lub szukać wśród osób spoza przedsiębiorstwa. Na stanowiska kierownicze niższego szczebla typuje się zwykle osoby zatrudnione już w przedsiębiorstwie, które kierownictwu przedsiębiorstwa są dobrze znane. Następuje to w drodze awansu lub przesunięć kadrowych. Ma to zasadnicze znaczenie dla prowadzonej przez firmę polityki awansowania i stwarza właściwy klimat i atmosferę wśród załogi. Na wyższe stanowiska kierownicze można awansować również własnych pracowników, lecz bardzo często sięga się do kandydatów spoza przedsiębiorstwa. Jednym ze sposobów doboru kadry, najczęściej na wyższe stanowiska kierownicze, jest konkurs. Może to być konkurs zamknięty do określonej grupy osób, np. dla zatrudnionych w danym przedsiębiorstwie, koncernie, holdingu, lecz częściej jest to konkurs otwarty, w którym udział mogą brać wszystkie osoby odpowiadające określonym kwalifikacjom i innym wymaganiom. Kandydata wybiera komisja konkursowa, składająca się ze specjalistów zarówno z przedsiębiorstwa, jak i z zewnątrz, np. z instytutów, organizacji, wyższych uczelni.

W praktycznym działaniu oznacza to na przykład osiągnięcie największej ilości produkcji odpowiedniej jakości przy niezmienionej liczbie zatrudnionych, ilości surowców i materiałów oraz stojących do dyspozycji maszyn. Oznacza to również osiągnięcie zaplanowanej produkcji, a więc z góry określonej korzyści, przy najoszczędniejszym wydatkowaniu siły ludzkiej, surowców, materiałów, energii i innych czynników produkcji.

Działalność gospodarcza w mniejszym zakresie nie wymaga pomieszczeń wolno stojących, lecz może być prowadzona w budynkach mieszkalnych, biurowych itp. Pomieszczenia przeznaczone na działalność gospodarczą, w których znajdują się na przykład sklepy, magazyny, warsztaty, punkty usługowe, określa się jako lokale użytkowe. Lokale użytkowe mogą się mieścić w różnego rodzaju budynkach:

Ponadto Minister Finansów sprawuje nadzór nad izbami i urzędami skarbowymi, będącymi terenowymi agendami Ministerstwa Finansów. Ministrowi podlega 49 izb skarbowych i ponad 300 urzędów skarbowych.

Praca może odbywać się w sposób zorganizowany lub niezor- ganizowany. Praca zorganizowana odbywa się zgodnie z określonymi zasadami i metodami, które powodują racjonalne zespolenie czynników pracy oraz wpływają pozytywnie na ukształtowanie się stosunków między uczestnikami procesu pracy. Praca zorganizowana uwzględnia właściwe przygotowanie i rozmieszczenie pracowników, stworzenie należytych warunków miejsca pracy, racjonalne sposoby wykonywania pracy oraz należyty dobór i doskonalenie wyposażenia technicznego. Wpływa ona także na uzyskanie większej sprawności ludzkiego działania, wyrażającej się w podnoszeniu wydajności pracy dzięki zmniejszeniu wydatkowania czasu pracy na jednostkę wyrobu.

Źródła konfliktów są bardzo różne. Konflikty wynikają często z niewłaściwego podziału obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności osób zatrudnionych na różnych stanowiskach, niewłaściwych systemów i zasad wynagrodzeń, niewłaściwego stylu kierowania. Istnienie grup nieformalnych w zakładzie pracy, walczących między sobą o przywilej i wpływ na funkcjonowanie organizacji, to również istotne źródło konfliktów. Często do konfliktów dochodzi na tle urażonych ambicji, zawiści, nieprzestrzegania obowiązujących przepisów itp.

Racjonalna organizacja pracy własnej kierownika jest ważnym czynnikiem sprawności działania jednostki organizacyjnej, którą kieruje. Kierownik powinien wypracować taki sposób pracy podległego mu personelu, który sprzyja podnoszeniu sprawności i wydajności pracy. Kierownik wykonując swe zadania powinien rozwiązywać osobiście tylko te problemy, których nie mogą rozwiązać jego podwładni. Dlatego racjonalna organizacja pracy własnej kierownika zakłada, że kierownik powinien zajmować się tylko najważniejszymi sprawami związanymi z działalnością kierowanego przez niego zespołu.

Kontrola wykonywana jest przez każdy organ władzy i administracji państwowej oraz terenowe organy administracji rządowej w ramach ich działalności podstawowej. Specyficzną w tym zakresie rolę odgrywają Sejm i Senat, jako organy przedstawicielskie. Sejm sprawuje kontrolę nad działalnością innych organów administracji państwowej, a do form tej kontroli należy na przykład rozpatrywanie spraw przez komisje sejmowe, określanie podstawowych kierunków działalności państwa i kontrola ich realizacji, debata sejmowa, rozpatrywanie sprawozdań, interpelacje poselskie i inne. Senat, poprzez swe komisje, rozpatruje ustawy uchwalone przez Sejm i zajmuje w stosunku do nich stanowisko, na posiedzeniach plenarnych określa swe zdanie w rozpatrywanych sprawach oraz wnosi interpelacje i zapytania. Senatorowie mają prawo podejmować interwencje na rzecz wyborców.

Organizacja komórki reklamy w przedsiębiorstwie wiąże się z jego charakterem i wielkością, rodzajem produkcji, wielkością obrotu, organizacją służby marketingowej i współpracą z firmami zajmującymi się zawodowo reklamą. W dużych przedsiębiorstwach, o bardzo szerokim zasięgu i znacznej intensywności reklamy oraz prowadzących działalność reklamową we własnym zakresie, komórka reklamy może być zorganizowana w formie wydzielonego biura lub wydziału, w przedsiębiorstwach mniejszych stanowi zwykle komórkę organizacyjnie podporządkowaną służbie marketingowej.

Brak informacji lub informacje niewłaściwe mogą być przyczyną błędnej decyzji, co prowadzi do niesprawnego lub szkodliwego działania w trakcie działań związanych z tworzeniem podmiotu gospodarczego. Dlatego oprócz korzystania z porad firm konsultingowych należy uwzględniać inne źródła informacji, które są pomocne osobom podejmującym i prowadzącym działalność gospodarczą.

Formy udzielania premii i bonifikat są bardzo różne. Jedną z form są kupony wydawane w sklepie, wysyłane do konsumentów lub dołączone do ogłoszeń w prasie, które uprawniają ich okazicieli do nabycia produktu po obniżonej cenie. Wielkość obniżki ceny w kwocie lub w procentach jest zwykle podawana na kuponie. Stosuje się również premie w postaci bezpłatnych dodatków innych artykułów przy zakupie artykułów promowanych lub premie przy jednorazowym zakupie większych ilości towarów, które w tym wypadku mogą mieć charakter zbliżony do rabatu ilościowego.

Omawiając zasady podziału pracy wspomniano o podziale funkcji i wyodrębnieniu funkcji wykonawczych od kierowniczych. Skuteczność działania zespołu zależy nie tylko od jego zorganizowania, ale również – i to w bardzo dużym stopniu – od sprawnego kierowania zespołem.

Sposób i zakres ewidencjonowania obrotu gospodarczego oraz prowadzenie rachunkowości zależy od formy organizacyjno-prawnej podmiotu gospodarczego i zakresu jego działalności. Rachunkowość może być prowadzona w formie ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych mają wszystkie spółki prawa handlowego i spółki cywilne, z wyjątkiem spółek cywilnych osób fizycznych. Spółki cywilne osób fizycznych i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeżeli ich przychód przekroczył w poprzednim roku podatkowym poziom określony przepisami podatkowymi.