Ze względu na sposób zbierania wiadomości wyróżnić można dwa podstawowe rodzaje informacji: informacje bezpośrednie i informacje pośrednie. Informacje bezpośrednie, zwane również pierwotnymi, opierają się na danych oryginalnych, opracowanych i gromadzonych specjalnie na określony cel. Ich podmiotem mogą być na przykład zachowania, działania konsumentów, towary konkurencyjne, ceny, sytuacja rynkowa, określony segment rynku, skuteczność i efektywność reklamy itp. Informacje pośrednie, określane również jako wtórne, bazują na danych, które zostały już zgromadzone wcześniej w przedsiębiorstwie lub poza nim, jednakże na zupełnie inne cele. Dane wtórne w przedsiębiorstwie to na przykład sprawozdanie finansowe w księgowości, dane o kosztach, raporty sprzedaży, dokumentacja magazynowa i inne gotowe już dokumenty i opracowania. Materiały spoza przedsiębiorstwa, z których czerpie się informacje wtórne, to na przykład dane publikowane przez GUC, GUS, publikacje handlowe i branżowe, prospekty, katalogi, raporty agencji badań marketingowych, analizy prowadzone przez instytuty badania opinii publicznej i inne. Informacje wtórne mają wiele zalet w porównaniu z informacjami pierwotnymi, gdyż ich uzyskanie nie jest zbyt kosztowne, fakty w nich ustalone są oparte na dokumentach, nie wymagają więc szczegółowego sprawdzenia, dotarcie do nich jest stosunkowo proste. Informacje wtórne mają też ujemne strony. Mogą zawierać materiał mniej szczegółowy niż potrzebny do określonego celu, ceny stosowane są z okresów ubiegłych, a więc nieaktualne, odmienna może być klasyfikacja, co utrudnia porównywalność.
czytaj więcej