Blog Archives

Transakcje producent-konsument lub finalny odbiorca (wariant 1) zachodzą najczęściej w wypadku dostaw inwestycyjnych oraz towarów o dużej stosunkowo wartości, np. samochody, meble w specjalnym wykonaniu. Wariant 2 zdarza się wówczas, gdy producent sprzedaje swe wyroby kupcowi detalicznemu lub za pośrednictwem własnych sklepów detalicznych, np. sklepy fabryczne, patronackie. Mieści się tu również franchising (ang. franchise – przywilej, koncesja), który polega na tym, że producent (lub inne przedsiębiorstwo) udziela zezwolenia na sprzedaż swoich towarów pod warunkiem stosowania określonych przez siebie zasad, metod działania, swojej nazwy i znaku firmowego. Konsument często jest przekonany, że kupuje u samego producenta. Typowymi przykładami sprzedaży na zasadzie franchisingu jest sprzedaż produktów Shell na stacjach benzynowych używających symboli tej firmy, restauracje i bary szybkiej obsługi działające pod firmą Mc Donald’s, hotele Orbisu działające na podstawie umowy z międzynarodowymi przedsiębiorstwami hotelarskimi Holiday Inn czy Intercontinental i używające tych nazw. Firma udzielająca swej nazwy i marki udziela często pomocy w zarządzaniu, ale za to ma prawo kontrolować działalność firmy z tego korzystającej oraz jakość obsługi klienta.

Segment rynku, na którym producent działa, decyduje również o wyborze kanałów dystrybucji i liczbie pośredników. Na skrócenie kanałów dystrybucji pozwala mniejsza liczba potencjalnych odbiorców, zwiększenie partii zamawianych produktów, skoncentrowanie przestrzenne odbiorców i mniejsza odległość między producentem a rynkiem zbytu. Bardzo duża liczba końcowych odbiorców rozproszonych na większym obszarze (np. artykuły codziennego użytku) powoduje znaczne wydłużenie kanałów dystrybucji i wzrost liczby pośredników.

Następnym etapem, po wyborze przedmiotu badania, jest rejestrowanie wszystkich zdarzeń charakteryzujących badaną metodę pracy. Pozytywny rezultat badania zależy w dużej mierze od dokładności, z jaką poszczególne zdarzenia są zapisywane, ponieważ jest to podstawa do przeprowadzenia krytycznej analizy dotychczasowej metody oraz do zaprojektowania metody usprawnionej. Do najczęściej stosowanych sposobów rejestrowania można zaliczyć:

Ministerstwo Skarbu Państwa ma za zadanie prowadzenie polityki państwa w zakresie gospodarowania mieniem stanowiącym własność państwa (Skarbu Państwa) oraz państwowych osób prawnych. Do jego obszaru działania należy również zarządzanie majątkiem Skarbu Państwa oraz problematyka prywatyzacji mienia państwowego, ochrona interesów Skarbu Państwa przy prywatyzacji i koordynacja działań w tym zakresie. Szczegółowy zakres działania ministerstwa Skarbu Państwa obejmuje m.in.:

W nowej klasyfikacji gospodarki według EKD podstawą jest podział wyrobów i usług na sześć zasadniczych poziomów, z jednym dodatkowym poziomem pośrednim (tzw. podsekcja). Zestawienie tych poziomów oraz ich oznaczenia kodowe przedstawiają się następująco: kodowe pierwszy sekcja alfabetyczny kod jednoliterowy pośredni podsekcja alfabetyczny kod dwuliterowy drugi dział numeryczny kod dwucyfrowy trzeci grupa numeryczny kod trzycyfrowy czwarty klasa numeryczny kod czterocyfrowy piąty kategoria numeryczny kod pięciocyfrowy szósty podkategoria numeryczny kod sześciocyfrowy

Stopień osiągnięcia celów stawianych przed reklamą jest miarą skuteczności reklamy. Skuteczność tę można mierzyć i oceniać w różny sposób, a najprostszą metodą oceny jest badanie reakcji potencjalnych odbiorców na działanie reklamy. Pozytywne wyniki zależą tu w dużej mierze od warunków czyniących reklamę skuteczną. Wśród najczęściej podkreślanych cech skutecznej reklamy można wymienić: zrozumiałość i czytelność, przyzwoitość, rzeczowość, uczciwość, wzbudzanie zaciekawienia, wiarygodność i inne.

W procesie kierowania wyodrębnia się podmiot kierowania, czyli osobę (lub osoby) kierującą, przedmiot kierowania, którym może być osoba (lub zespół) kierowana, stosunki hierarchiczne zachodzące między nimi oraz cel, do którego kierowanie zmierza. W procesie tym wyróżnić można, opierając się na omówionych już funkcjach kierowania, trzy zasadnicze fazy:

Podstawową sprawą w wyborze kanałów dystrybucji jest dobór takiego ich układu, który zapewni ciągłość sprzedaży oraz umożliwi szybką i zyskowną sprzedaż. Przy podejmowaniu decyzji w tej sprawie przedsiębiorstwo produkujące powinno określić trasę i sposób przebiegu produktów oraz sposoby ich prezentacji i oferowania do sprzedaży, które dla tego przedsiębiorstwa będą najbardziej właściwe. Należy tu uwzględnić liczne czynniki wpływające na wybór kanałów dystrybucji, spośród których do decydujących można zaliczyć: rodzaj produktu, segment rynku, cechy przedsiębiorstwa, zasoby finansowe i strukturę dystrybucji.

Gospodarką narodową nazywamy całą działalność gospodarczą prowadzoną w danym kraju, związaną z oddziaływaniem ludzi na zasoby materialne w zakresie wytwarzania, obrotu towarowego i konsumpcji, a także działalność we wszystkich dziedzinach gospodarstwa krajowego. Gospodarka narodowa obejmuje zbiór wszystkich podmiotów gospodarczych oraz organizacji i instytucji współpracujących, a także wszystkie zależności i sprzężenia zwrotne między nimi zachodzące.

Na kartach i wykresach przebiegu stanowiących przejrzystą formę przedstawiania w sposób usystematyzowany i chronologiczny badanych operacji lub czynności stosuje się symbole graficzne przedstawione na rys. 16.