Następnym etapem, po wyborze przedmiotu badania, jest rejestrowanie wszystkich zdarzeń charakteryzujących badaną metodę pracy. Pozytywny rezultat badania zależy w dużej mierze od dokładności, z jaką poszczególne zdarzenia są zapisywane, ponieważ jest to podstawa do przeprowadzenia krytycznej analizy dotychczasowej metody oraz do zaprojektowania metody usprawnionej. Do najczęściej stosowanych sposobów rejestrowania można zaliczyć:
– opis monograficzny, polegający na słownym zapisywaniu zaobserwowanych faktów, stosunkowo rzadko stosowany ze względu na znaczną pracochłonność i małą przejrzystość, co ujawnia się zwłaszcza w operacjach i procesach złożonych:
– kwestionariusze, obejmujące pytania lub odpowiednio zestawione informacje dotyczące badanych zdarzeń:
– arkusze obserwacyjne, służące do mierzenia czasu pracy, np. arkusz obserwacyjny indywidualnej lub grupowej fotografii dnia roboczego, arkusz obserwacji migawkowej, arkusz obserwacyjny chronometrażu:
– karta i wykres przebiegu, czyli arkusz, na którym przedstawia się kolejność czynności, przebieg materiału, operacji itp., składające się na daną metodę lub sposób pracy.
Karta i wykres przebiegu są najbardziej rozpowszechnionym sposobem rejestrowania w trakcie badania metod pracy. Zdarzenia przedstawione są na nich za pomocą umownych symboli graficznych.
Oprócz wymienionych sposobów rejestracji można w niektórych wypadkach posługiwać się modelami lub makietami przestrzennymi, w celu plastycznego zilustrowania rozmieszczenia budowli, maszyn, stanowisk pracy itp., lub schematami i wykresami, obrazującymi na przykład organizację określonej komórki, podział zadań, obieg dokumentów itp. Stosuje się również kamery wideo do rejestrowania obserwacji.
Leave a reply