Postęp techniczny wyraża się w zmianach rzeczowych czynników produkcji polegających na:
– doskonaleniu techniki wytwarzania, co następuje przez stosowanie bardziej niż dotąd wydajnych maszyn, urządzeń i narzędzi:
– usprawnieniu w zakresie technologii produkcji, wyrażającym się w stosowaniu nowych, bardziej doskonałych metod wytwarzania:
– wytwarzaniu nowych wyrobów lub doskonaleniu już istniejących, pozwalających lepiej zaspokoić potrzeby rynku.
Pod względem stopnia nowości i oryginalności rozwiązań technicznych, w stosunku do ich stosowania w kraju i za granicą, rozróżnia się dwie zasadnicze formy postępu technicznego:
– postęp techniczny oryginalny, zwany również postępem pierwotnym lub kreatywnym, polegający na wprowadzeniu innowacji całkiem nowej w skali światowej i zastosowanej po raz pierwszy na skalę przemysłową:
– postęp techniczny odtwórczy, nazywany nieraz postępem technicznym względnym lub imitującym, oznaczający takie zmiany, które są lub były stosowane już za granicą lub w przemyśle danego kraju i zostały w danej branży lub przedsiębiorstwie przyjęte w takiej samej postaci albo z niewielkimi zmianami.
Oryginalna forma postępu technicznego rozwija się przede wszystkim w krajach wysoko uprzemysłowionych dysponujących dużym zapleczem naukowym i poważnymi środkami. Kraje o niższym poziomie techniki korzystają powszechnie z rozwiązań technicznych wypróbowanych i zastosowanych już gdzie indziej, a więc z odtwórczego postępu technicznego. Znajduje to wyraz w korzystaniu z licencji lub know-how. Know-how jest terminem angielskim i dosłownie znaczy „wiedzieć jak”, a w praktyce polega na udostępnieniu tajników produkcji, określających jak należy robić. Dotyczy to głównie technologii produkcji. Można dodać, że przekazanie know-how jest częścią składową prawie każdej koncepcji i w wyniku tego, stan wiedzy technicznej w krajach o nie najwyższym poziomie techniki stale rośnie.
Leave a reply