Elektronizacja oznacza powszechne stosowanie urządzeń opartych na półprzewodnikach, tranzystorach, układach scalonych, a w ostatnich latach – miniprocesorach umożliwiających konstruowanie nowoczesnych urządzeń komputerowych oraz budowę innych urządzeń mikro- elektronicznych. Rozwój elektronizacji przyczynia się do obniżania kosztów komputeryzacji, transportu i telekomunikacji.
Normalizacja polega na ustalaniu i stosowaniu określonych reguł lub wymaganych cech przedmiotów, czynności lub znaków dla uporządkowania określonej dziedziny. Cechy te sformułowane są w odpowiednich aktach prawnych stanowiących podstawę wprowadzenia znormalizowanych dóbr do produkcji, obrotu i użytkowania. Normalizacji podlegają również warunki pracy, ochrona środowiska, warunki sanitarne i inne. Biorąc pod uwagę szczebel, na którym są ustalone, rozróżnia się:
– normy światowe, ustalane przez międzynarodową organizację zajmującą się normalizacją, zwaną również standaryzacją (International Organization for Standardization – ISO),
– normy międzynarodowe, opracowane przez różne organizacje międzynarodowe, np. Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa – FAO, Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego – IATA i wiele innych,
– normy europejskie, ustalane przez Europejski Komitet Normalizacji (CEN) lub inne organizacje standaryzacyjne działające w ramach Unii Europejskiej,
– normy państwowe, wydawane przez władze poszczególnych krajów i obowiązujące w danym kraju.
Leave a reply