W Polsce funkcjonują podmioty gospodarcze o różnych formach prawno-organizacyjnych, podstawami których są przepisy regulujące ich działalność i formę organizacyjną. Działalność gospodarczą prowadzą najczęściej następujące podstawowe formy jednostek gospodarczych:
– przedsiębiorstwa państwowe, działające na podstawie ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (DzU Nr 24 z 1981 r., poz. 123 wraz z późniejszymi zmianami):
– spółdzielnie, funkcjonujące na podstawie ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (DzU Nr 30 z 1983 r., poz. 210 wraz z późniejszymi zmianami):
– banki, których działalność reguluje ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. Prawo bankowe (DzU Nr 72 z 1992 r., poz. 359):
– spółki z udziałem podmiotów zagranicznych, działające na podstawie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych (DzU Nr 41 z 1988 r., poz. 325):
– podmioty gospodarcze prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek, opierające się na przepisach ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (DzU Nr 41 z 1988 r., poz. 324):
– spółki prawa cywilnego, działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (DzU Nr 16 z 1964 r., poz. 93 wraz z późniejszymi zmianami):
– spółki prawa handlowego, których funkcjonowanie reguluje rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy (DzU Nr 57 z 1934 r., poz. 502 wraz z późniejszymi zmianami).
Omówione teraz zostaną podmioty gospodarcze wymienione w trzech ostatnich punktach, a więc działające na podstawie ustawy o działalności gospodarczej, kodeksu cywilnego i kodeksu handlowego.
Leave a reply