Od kierownika, zwłaszcza wyższego szczebla, należy wymagać opanowania sztuki prowadzenia rozmów. W trakcie rozmowy istotną sprawą jest uchwycenie właściwego tematu, odpowiednie opanowanie, zdolność odróżnienia treści zasadniczej od szczegółów, pojmowanie istoty omawianych zagadnień i logiczny tok myślenia. Jeżeli temat rozmowy jest wcześniej znany, należy przygotować się w zakresie tego problemu. Wtedy rozmowa może być prosta, myśli jasno formułowane oraz związane z tematem. Złym przyzwyczajeniem jest odbieganie w czasie rozmowy od tematu. Swoje wywody w trakcie rozmowy należy poprzeć odpowiednimi argumentami w celu uzasadnienia swego stanowiska lub przekonania rozmówcy. Nie należy przerywać wypowiedzi partnerowi ani czynić uwag, kiedy wypowiada swoje zdanie.
Wystąpienia publiczne mogą się zdarzać w różnych okolicznościach, na przykład na zebraniu zarządu lub walnym zgromadzeniu w spółce, zebraniu samorządu pracowniczego, zebraniu związku zawodowego, różnego rodzaju konferencjach. Warunkiem dobrego wystąpienia publicznego jest właściwe przygotowanie się pod względem merytorycznym. Nie należy ograniczać się tylko do napisania swej wypowiedzi i jej odczytania. Wskazane jest natomiast zebranie swych myśli na kartce papieru w formie konspektu, a następnie zreferowanie ich własnymi słowami. Pierwsze wystąpienia mogą wiązać się z dużą tremą, ale po kilku wystąpieniach ona minie. Wypowiedzi powinna cechować kultura osobista i elegancja, gdyż chodzi o to, aby nikogo nie urazić, mimo różnicy zdań lub odmiennego poglądu.
Wygląd zewnętrzny kierownika, zwłaszcza osoby zajmującej wysokie stanowisko, to nie tylko sposób ubierania się, fason ubioru dostosowany do zwyczajów panujących w danym środowisku, ale również, a może przede wszystkim, zadbana powierzchowność. Wygląd powinien wzbudzać sympatię w otoczeniu, a jest ona tym większa, im lepsze są maniery danej osoby.
Leave a reply