Zasada harmonizacji pracy nakazuje odpowiedni dobór czynnika ludzkiego i czynników rzeczowych pracy pod względem ilościowym i jakościowym oraz właściwe skoordynowanie działania tych czynników w czasie, by uzyskać jak najlepsze efekty. Zasadę tę sformułował twórca polskiej myśli naukowej w dziedzinie organizacji Karol Adamiecki i podkreślił jej znaczenie dla uczynienia pracy zespołowej najbardziej wydajną. Stwierdził, że wydajność całego zespołu zależna jest od najmniej wydajnego ogniwa tego zespołu.
Jeżeli na przykład zespół produkcyjny ma do dyspozycji dwie różne maszyny wykonujące dwie różne operacje, a wydajność pierwszej wynosi 6 Mg na godzinę, drugiej zaś 3 Mg na godzinę, przy czym wyrób wykonywany jest na jednej i drugiej maszynie, to maksymalna produkcja zespołu na jedną zmianę wynosi 24 Mg (3 Mg – 8 godzin). Wielkość produkcji zależy bowiem od najmniej wydajnej maszyny, czyli od tej, której wydajności wynosi 3 Mg na godzinę. Zharmonizowanie pracy zespołu w tym przykładzie może polegać na: wyposażeniu zespołu w dodatkową maszynę, której wydajność wynosi 3 Mg na godzinę, uruchomieniu maszyny drugiej na dwie zmiany, przy zachowaniu jednozmianowej pracy na maszynie pierwszej, ograniczeniu pracy maszyny pierwszej do czterech godzin na zmianę.
Wybór wariantu rozwiązania zależy od rachunku ekonomicznego, który wskaże najbardziej opłacalne w danych warunkach przedsięwzięcie. Zasada ekonomizacji działania polega na takim zorganizowaniu pracy, by osiągnąć jak największą korzyść (wynik) z określonych środków lub osiągnąć określoną z góry korzyść przy jak najmniejszym nakładzie środków.
Leave a reply